Gılgamış Destanı - 3

Gılgamış ile Karşılaşma

O gün Uruk'ta büyük bir senlik vardi. Bütün halk sokaklara dökülmüs neseyle gülüp sakalasiyor, sarkilar söylüyordu. Sehrin meydanlarinda gösteriler yapiliyor, çalgilar çaliniyor, genç yasli herkes dans ediyor, çesitli oyunlar oynaniyordu. Çünkü bugün yeni bir yil baslamisti, zavalli Çoban Tanrisi Dumuzi yeraltindan kurtulup, sevgili, fakat acimasiz karisi Tanriça Inanna ile yine birlesecekti. Bu birlesmeyle ülkeye bolluk ve bereket gelecek, ürünler kat kat artacakti; nasil sevinmesin, nasil mutlu olmasindi insanlar!

Samhat önde. Enkidu arkada o kalabalik ve gürültünün içine daldilar, onlari görenler birden sessizleserek saskin saskin baktilar ve sonra da arkalarina takildilar. Sehrin pazar meydanina geldiklerinde büyük bir kalabalik etraflarini sardi. Halk bir taraftan Enkidu'yu izliyor, bir taraftan konusuyordu:

"Bu adam kralimiz güçlü Gilgames'e ne kadar benziyor!"

"Ama boyu ondan biraz kisa gibi görünüyor."

"Kralimiz ondan çok daha güçlüdür."

"Ama kralimiz kadar yakisikli."

"O ormanda hayvanlarla birlikte yasamis, onlar gibi yiyip içmis."

"Söylendigine göre hiçbir hayvan ona fenalik yapmazmis."

"Demek hayvanlarla arkadas olunabiliyormus."

"Adini Enkidu koymus Samhat, nasil da çabuk egitmis onu."

"Anlattiklarina göre hayvanlar gibi yiyip içiyor, konusmayi bilmiyormus."

"Bunlari çabuk ögrendigine göre yakisikliligi kadar akilli da olmali!"

"Kralimiz onu görünce ne yapacak acaba?"

"Hangisi hangisini alt edecek görecegiz."

"Bana kalirsa kralimiz ondan daha güçlü."

"Bence Enkidu daha güçlü ve yakisikli, onda sanki Tanrisal bir güzellik var."

Halk bunlari konusurken birden Gilgames göründü yoldan. Belden yukarisi çiplak olan iri vücudu, güçlü pazilariyla ne kadar da heybetli görünüyordu! Halk ona yol verirken seslen kesilmis, merakli gözlerle ne olacak diye bir Gilgames'e, bir Enkidu'ya bakiyordu. Fakat Gilgames öyle dalgindi ki. yürürken sanki etrafindaki kalabaligi görmüyor, sesleri duymuyordu.

O biraz önce Tanriça Inanna'nin tapinagindaki ask odasinda basrahibe Nindada ile geçirdigi unutulmaz saatlerin etkisinden henüz kurtulamamisti. Ne kadar güzel ve cilveliydi rahibe! Bu kadar güzeli ve tatlisiyla karsilasacagim hiç tahmin etmemisti. Bembeyaz çarsaflarla hazirlanmis yatak, etrafa konmus tütsülerin iç giciklayan kokulari arasinda o kadinliginin bütün hünerlerini göstermeye çalismis, Gilgames de erkeklikte ondan asagi kalmamisti.

Odalarinin kapisi önünde çalinan harp, lir ve teflerin esliginde rahip ve rahibelerin birbirlerine karsilikli söyledikleri cosku, tutku dolu ask sarkilari sevismelerini daha da çok körüklemis, doyulmaz zevkler katmisti. Inanna nasil göndermisti sevgili kocasini yeralti dünyasina, diye düsünüyordu Gilgames. Tanriçanin kizmasi da ne korkunçtu! O zaman gözü bir sey görmüyordu. Neymis kocasinin suçu! Karisinin yeraltinda uzun kalmasina, hemen dönüp gelmemesine aldiris etmemis, üzülmemis, tahtina kurulup oturmus kaygisizca! Tanriça bilmeliydi yeraltina giderken oradan kolay kolay kurtulamayacagini; fakat o aklina geleni yapar, önünü sonunu düsünmezdi. Yeraltindakiler yerine birini vermeden kendisini birakmamislar, o da kocasini verivermisti onlara. Eger Dumuzi'nin kiz kardesi rüya yorumlayici Tanriça Gestinanna olmasaydi, yeraltindan hiç çikamayacakti. Dumuzi, o sevgili kardesinin orada kalmasina nasil dayanabilirdi! Dumuzi'yi yakalamaya çalisan cinlerin dedigi gibi, hangi kiz kardesin gönlü razi olurdu buna? Gestinanna hemen kosmus Tanrilar Meclisi'ne ve baslamis Tanrilara kardesini yeraltindan kurtarsinlar diye yalvarip yakarmaya; fakat aldirmamis Tanrilar onun yalvarmalarina. En sonunda Tanrilarin onu temelli çikarmayacaklarini anlayinca. Tanriça, bu kez hiç olmazsa onun yerine yarim yil ben kalayim demis yeraltinda. Tanriça Inanna da yaptigina biraz pisman olarak Gestinan-na'yi desteklemis, böylece Dumuzi yarim yil yeraltinda kaldik tan sonra, çikip yine karisiyla birlesmeye baslamisti. Her çikisinda o yil kim kral ise o Tanri Dumuzi yerine, bir basrahibe de Tanriça Inanna yerine geçerek çalgilar, sarkilar esliginde birlesiyorlardi. Bu yil güveylik sirasi kral Gilgames'teydi. Gilgames bir taraftan bunlari düsünüyor, bir taraftan yürüyordu.

Samhat daha Enkidu'ya gelenin Gilgames oldugunu söylemeden o anlamisti onun kim oldugunu. Enkidu yavas yavas Gilgames'e dogru gitmeye basladi. Büyük bir heyecan kaplamisti ortaligi, kimsede çit yoktu. Çocuklar bile olduklari yerde sanki çivilenmis gibiydiler. Halk kimildamaya korkuyordu.

Gilgames ve Enkidu birdenbire gögüs gögüse geliverdiler. Gilgames onu önemsemeyerek yürümeye devam etmek isteyence Enkidu onun yolunu ayagiyla kapadi. Buna birdenbire kizan Gilgames onu itmeye çalisti, basaramayinca sarilip yere çalmak istedi, yine olmadi. Her ikisi birden birbirlerine sarilip bogusmaya basladilar. Onlar bogusurken yerler titriyordu sanki. Herkesi nefessiz birakan bogusma gittikçe kizisiyor, fakat ikisi de ne yeniyor ne yeniliyordu. Birden Gilgames'in ayagi tökezlendi, izleyenler, Enkidu tam bundan yararlanip onu yere çalacak diye beklerken o Gilgames'in eline yapisarak onu düsmekten kurtarmaz mi? Arkasindan da birbirlerine sarilip öpüsmeye baslamazlar mi? Iste buna sasmamak elde degildi, herkesin agzi açik kaldi.

Ikisi de anlamisti birbirlerini yenemeyecegini. Böylece baslamisti onlarin arkadasligi ve dostlugu. Birbirleri için simdi canlarini verebilirlerdi. O günden sonra Gilgames Enkidu'nun arkadasligiyla can sikintisindan kurtulmus, halk da onun huzuruyla huzur bulmustu.

Muazzez İlmiye Çığ