Anadolu Merkezli Dünya Tarihi-Atalarımız

Atalarımız

O günkü Homo sapiensi, bizim gibi giydirip, soframıza oturtsak, görüntü olarak kimse yadırgamaz. O günkü ve bu günkü Homo sapiensin görüntüsü değişmemiştir. Homo sapiens Afrika'da çoğaldı, yine iklim koşulları ve rekabet nedeniyle, göçe kalktı. Afrika'ya yayıldı. Süveyş’ten geçerek, Orta Doğuya ve oradan da Asya'ya vardı. O zamanlar Orta Asya kliması ve doğa koşulları yaşamaya çok müsaitti, belki de dünyanın gıdası en bol, en rahat yaşanabilir bölgesiydi. İşte, Homo sapiens burada çoğaldı, gelişti ve farklılaştı. Homo sapiensin doğduğu yer Afrika, gelişip, Avrupa ve Asya’ya yayıldığı yer Orta Asya'dır. Homo sapiensin, ilk büyük göçü esnasında, bir kısmı, Homo erektuslar gibi, kıyı yolunu takip ederek, Avustralya'ya kadar vardılar. Bunlar Aborjinlerin atalarıdır. Bu seyahatte Homo sapiens ve Homo erektus karşılaştı mı, bilmiyoruz. Ama eğer karşılaştı ise olaylar, beyni Homo erektustan üçte bir daha büyük olan Homo sapiens lehine gelişmiş olmalıdır. Homo sapiens, Homo erektustan sadece genlerini almadı; teknoloji ve kültürü de aldı; yani bir anlamda sıfırdan başlamadı. Ateş, ilkel taş aletler, yaşam bilgisi, ilkel klan organizasyonları, daha pek çok şey erektustan sapiense geçen mirastır. Orta Asya da gelişen ve farklılaşan, klanlaşan Homo sapienlerin, iklim değişiklikleri sonucu yaşam koşulları değişti. Ve kalabalıklaşma ortaya rekabeti çıkardı. İklim değişikliği ve rekabet, bir arada, yaşamı zorlaştırdı. Uzaklara göçmek bazı klanlar için zorunlu hale geldi.

Gevaruk duvar resimleri

Bundan otuz, otuz beş bin yıl önce, Homo sapiens diasporası başladı. Orta Asya’dan dışa doğru yapılan bu göçler, artık bir daha durmayacaktır. Avrupa, İran, Anadolu, Çin, tüm Asya, Amerika, dalga dalga göçlere ve durmadan gelen yeni Homo sapiens tanık olacaktır. Homo sapiensin avcılık döneminde, daha sonra göçebelik döneminde, ilerde bahis edileceği gibi, koşullar gerektirdikçe, Orta Asya (Bozkır), fokurdayan bir tencere gibi, taştıkça taşacaktır. Homo sapienler Avrupa’ya Karadeniz’in kuzeyinden gittiler. Avrupa’da bir süre Neanderthal adamı ile birlikte var oldular. Ama zaman Homo sapiensin lehine çalışıyordu. Neanderthaller on bin, yirmi bin yıl içinde dünyadan silindiler. Neanderthal adamı için kıyamet günü gelmişti.

Bir kısım Homo sapienler, bundan on beş bin yıl önce Bering Boğazı üstünden Amerika'ya geçtiler. Amerika'ya göç eden Homo sapienler, burada çoğalıp, özgün yerleşimler kurup, kendi kültürlerini geliştirdiler. On bin yıldan uzun bir süre, Amerika kıtasında kendi içlerine kapanık yaşadıktan sonra, M.S. 1492 de, Avrupalılar Atlas okyanusu üzerinden Amerika'ya vardılar. Vardıktan 300 yıl içinde de Avrupalı Homo sapienler (Beyazlar), Amerikalı akrabalarını (Kızıl derili), yeryüzünden sildiler.

Bundan otuz bin yıl önce başlayan göçten, Anadolu da nasibini aldı. Homo sapienler gelip, Anadolu'ya yerleştiler.

Avcılık ve toplayıcılık dönemini yaşayan Homo sapienlerin izini, bugünlere kalabilen kalıntılarına bakarak sürüyoruz. Bu kalıntılar içerisinde mağara resimleri önemli bir yer tutmaktadır. Mağara resimleri bir taraftan Homo sapiensin varlığını ispatlarken, bir taraftan da gelinen kültürel aşamayı göstermektedir. Afrika’da, İspanya’da, Fransa’da ve Anadolu’da bulunan mağara resimleri, birbirine yakın çağlarda, birbirine yakın düzeyde bir kültürün varlığını bildirmektedir. Antalya'da Beldibi, Adıyaman'da Palanlı mağaralarında bulunan resimler, oldukça ilerlemiş, olgun bir düzeye erişmiş, kültür varlıklarıdır. Adıyaman Palanlı'da dağ keçisi sürüsü tasviri, Hakkâri Gevaruk'ta çift boynuzlu dağ keçisi ve insan tasvirleri bulunmuştur. Anadolu’nun bu ilk Homo sapienleri Antalya yakınındaki Karain, Beldibi, Belbaşı, Öküzini, Kumbucağı mağaralarında; Alanya'daki Kadıini, Isparta’daki Kapalıin ve Hatay Samandağ’daki Mağaracık mağaralarında yaşamışlardır. Ayrıca, Isparta, Mersin, Burdur, Gaziantep’te nispeten daha yeni yerleşimler vardır.

Avcılık ve toplayıcılık dönemindeki Homo sapiens, bir yolla Anadolu'ya girmiş ve orada yaşamını idame ettirmiştir. Kaba taştan yapılmış alet ve silahları kullanan, bu ilk yerleşimciler, zamanla teknolojide ilerleyerek, daha kullanışlı taş aletler yapar hale gelmişlerdir. Daha ne göçebe ve ne de yerleşik toplum düzeyine geçemeyen, bu dönemin insanları, yani Mezolitik (orta taş devri) insanları, ataları gibi, Anadolu'da yaşadıklarının kanıtlarını bırakmışlardır. Bu belgelerden bazıları Antalya çevresindeki mağaralarda bulunmuştur. Yani, Homo sapiens, Orta Asya'dan büyük serüvenine çıktığı ilk zamanlarda Anadolu’ya gelmiş ve orada yaşamını idame ettirerek, kendini geliştirmiştir.

Homo sapiens, avcılık ve toplayıcılık yaparken, kuvvetli bir olasılıkla 20.000 yıldan daha eski bir zamanda, köpek ve insanın işbirliği başlamıştır. Köpek ilk evcilleşen hayvandır. Köpek ve kurt çok yakın akrabalardır. Bunlardan köpek, insana yaklaşarak onun en yakın arkadaşı olmuş ve daima insanın yanında yerini almıştır. Hâlbuki vahşi kalmayı seçen kurt, her yerde insana rakip olmuştur. İnsan, kurt rekabeti neredeyse günümüze kadar sürmüştür. Köpek, avcılık döneminde insanla müttefik olunca avlanma her iki tarafça da kolaylaşmıştır. Köpek, müthiş koku alma kabiliyeti sayesinde avları bulmuş, insana yol göstermiş, avı kovalayarak yormuş, avı insanın istediği yere yönlendirmiştir. Soğuk gecelerde, insanın yatağını ısıtmıştır. İnsanlar avcılıktan göçebeliğe geçerken, köpek te duruma uyum sağlayarak, avcılıktan sürü güdücülüğe ve bekçiliğe geçmiştir. Yerleşik düzene geçen insanlar için köpeğin önemi devam etmiş, bekçilik yapan köpek, evini hırsıza, uğursuza karşı korumuş, yeri geldiğinde insanla birlikte çatışmaya girmiştir.

Kars’ın Kağızman ilçesi kaya üstü resimleri açısından çok zengin bir bölgedir. Bu resimler, 10.000 yıl öncesinde Anadolu'da yaşayan insanların hayvanlarla olan yaşam ilişkisini ustalıkla betimlemektedir. Yazılı kaya, Kaya Resimleri olarak adlandırılan bu resimler iki ayrı kaya yüzeyine çizilmiştir. Volkanik andezit kayalıklara, obsidyenden yapılmış kalemler ile çizilmiş hayvan gövdelerinin çok orantılı ve başarılı bir şekilde resmedildiği görülmektedir. Şüphesiz bu resimleri çizen sanatçılar muhakkak ki avcıların kendileri idiler. Doğu yönündeki kaya yüzeyindeki kaya resimleri deniz seviyesinden 2247 m. yüksektedir. Resimler, insanların kolayca erişemediği bu yerde ve kayanın özelliği nedeniyle mükemmel korunmuşlardır. Bu kayada yaklaşık 4 m2 lik bir yüzeyde 26 adet hayvan resmi bulunmaktadır. Geçmişte ormanlarla ve koruluklarla kaplı Aras Nehir vadisindeki bu bölgede, Eski çağlarda bol bol geyik, ceylan, dağ keçisi, domuz, ayı vb bulunmakta idi. Doğu yönündeki kayada, bir köpek tarafından tuzağa doğru kovalanan ceylan, dağ keçileri, dağ koyunları büyük bir hareketlilik içinde resmedilmiştir. Düzenlenen bir sürek avında, köpeğin de yardımı ile tuzakla hayvan yakalanması resmedilmiştir. Başka tuzak sahneleri de bu bölgenin 35 km. batısında yer alan Kurbanağa mağarasındaki duvar resimlerinde de görülmektedir. Bu tür tuzak sahnelerine Avrupa’da Altamira, Pasiage, Marsaulas, Font du Gauma, Buxu, Combralles ve Pindal mağaralarında da rastlanmıştır. Çallı Batı Kayalığındaki resimlerde de benzer hayvanlar, köpek, tuzak, ağaç resmi vb çizilmiştir. Resimlerin vücut orantıları ve ayrıntılar oldukça iyidir. Benekleri özenle gösterilmiş ceylan, ok ile avlandığı hemen anlaşılan ve öldüğü için dili ağzından sarkmış ceylan, çarpıcı boynuzları ile geyikler, bu resimler arasındadır. Her iki kayada da insan resmi yoktur. Köpek resimleri oldukça ayrıntılıdır. Anadolu’da köpeğin, çok eski zamanlardan beri evcilleştirildiğini biliyoruz. Örneğin Çayönü ve Menekşe Çatağı kazılarında köpek iskeletleri bulunmuştur. Tepecik – Çiftlik kazısında bir çömlek üzerine kabartma olarak köpek resmi ve Hallan Çemi kazısında ise taş bir kap üzerine yapılmış köpek resmi bulunmuştur. Van Gölünün 150 km. güneyinde yer alan Tirşin Yaylasındaki kaya üstü resimlerinde de köpek tasviri vardır.